Wysłany: Nie Lis 02, 2008 5:04 pm Niemieckie oddziały partyzanckie po 1945roku
Witam ! Szukam informacji na temat niemieckiej partyzantki na gdańskiej ziemii po 1945roku . Czy są znane jakieś fakty ? Moja babcia widziała w 1946roku w lasach Lipiec mały oddział niemieckich żołnierzy w tym kilku cywili . Są znane może materiały na temat np Werwolfu ? pozdr....
Garść informacji (a dokładniej: hipotez, niejasnych wspomnień itp.) możesz znaleźć w miesięczniku "Odkrywca". Pamiętam co najmniej jeden artykuł dot. akurat rejonu gdyńskiego, gdzie niby w podziemiach po chyba kilkunastu miesiącach (nie pamiętam dokładnie ) odkryto kilku wycieńczonych żołnierzy niemieckich... ALE to oczywiście same relacje, zwykle mocno zabarwione emocjami itp. Traktować nie można tego inaczej, jak tylko ciekawostkę, ewentualny trop do dalszych badań.
Bij zabij, ale nie pamiętam, który to był numer "Odkrywcy"... ale akurat tą gazetę wertuje się dość przyjemnie, więc życzę miłych poszukiwań
Temat Wehrwolfu należy do zagadnień "sensacyjnych" i "tajemniczych" - czyli nie ma na ten temat prawie żadnej pewnej dokumentacji i rzetelnych opracowań, za to pełno jest wspomnień i hipotez. Wg. zasady: "każda podziemna komnata to Bursztynowa Komnata, a każdy poniemiecki schron to bastion niemieckiej dywersantki działającej długo jeszcze po wojnie"
Garść informacji (a dokładniej: hipotez, niejasnych wspomnień itp.) możesz znaleźć w miesięczniku "Odkrywca". Pamiętam co najmniej jeden artykuł dot. akurat rejonu gdyńskiego, gdzie niby w podziemiach po chyba kilkunastu miesiącach (nie pamiętam dokładnie )
Coś takiego to chyba kiedyś w "Rejsach" pisali. Chyba chodziło o rejon lotniska w Rumi, albo gdzieś tam.
Co nie zmienia faktu że po wojnie - nie tylko wyspach Pacyfiku, ale i w Polsce - były podziemne bunkry w których ukrywali się żołnierze przegranych stron, nawet przez wiele lat. Polecam wspomnienia żołnierza UPA: Omelan Płeczeń, 9 lat w bunkrze, Lublin 1991.
_________________ "A ja sobie jeżdżę na motorowerze i nocą na szosie łapię w worek jeże..." (Jan Krzysztof Kelus)
Szkoda że w PL jest mało faktów , a w zasadzie jedynie masa mitów na temat Werwolfu . Już w Czechach jest co czytac i analizować w tym sporo fotografii .pozdr....
http://detektorweb.cz/ind...=1672&mm=2&vd=1
Jakieś oddziały / grupy długo ukrywały się w podziemiach AMG, wręcz teroryzowały personel i najlbliższą okolicę, wspomnienia na które natrafiłem czytając o dr. Michalaku.
Ponadto, czytając książki o powojennym Gdańsku, często natykam się na opisy nocnych strzelanin, które przypisuje się ukrywającym żołnierzom niemieckim.
Z tymi szwendającymi się żołnierzami niemieckimi po lasach coś musiało być. Dziadek także o nich wspomina. Wyłapywali ich Rosjanie i MBP. Rozstrzeliwali na miejscu.
_________________ "Ci, którzy się boją, umierają codziennie. Ci, którzy się nie boją, umierają tylko raz."
Giovanni Falcone (1939-1992), włoski sędzia śledczy, poległy w walce z mafią.
Wczoraj późnym wieczorem spacerując z psem w lasku w okolicy gdańskiego MOSiR-u nieopodal ul. Dokerów w ciemnościach ktoś zaczepił mnie pytając z mocnym teutońskim akcentem - aczkolwiek po polsku, czy da radę ukradkiem pod osłoną lasów dotrzeć do Gotenhafen.. Zaniemówiłem, bo byłem w ciężkim szoku.. W świetle księżyca błysnęła jegomościowi trupia czaszka na czapce Normalnie każdemu tutejszemu ziomkowi zorientowanemu w temacie ukrywających się po wojnie sił III Rzeszy przyszłoby na myśl spotkanie żołnierza sił Die Schutzstaffel, gdyby nie jego koniec końców polska mowa [pomijając nawet akcent] Czyżby przez te wszystkie lata kolejne pokolenia ukrywających się w okolicach hitlerowskich żołnierzy postawiły na naukę języka polskiego celem lepszej infiltracji niczego nie wietrzącej polskiej ludności??? Stąd proszę silniejszych forumowiczów w danzigersko-wojennej tematyce o objaśnienie tego nieconocnego zjawiska, gdyż przecież faktem bezspornym były długo jeszcze po wojnie obawy Urzędu a potem Służby Bezpieczeństwa przed tzw. Piątą kolumną drzemiącą w ludności na tychże ziemiach
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Download
) odkryto kilku wycieńczonych żołnierzy niemieckich... ALE to oczywiście same relacje, zwykle mocno zabarwione emocjami itp. Traktować nie można tego inaczej, jak tylko ciekawostkę, ewentualny trop do dalszych badań.
Stek bzdur. Nawet na ten temat w PRL był "Tygrys" - tytuł "Bunkier Wschodzącego Słońca" 
w tym sporo fotografii .pozdr....
Zaniemówiłem, bo byłem w ciężkim szoku.. W świetle księżyca błysnęła jegomościowi trupia czaszka na czapce 
Normalnie każdemu tutejszemu ziomkowi zorientowanemu w temacie ukrywających się po wojnie sił III Rzeszy przyszłoby na myśl spotkanie żołnierza sił Die Schutzstaffel, gdyby nie jego koniec końców polska mowa [pomijając nawet akcent] 
Czyżby przez te wszystkie lata kolejne pokolenia ukrywających się w okolicach hitlerowskich żołnierzy postawiły na naukę języka polskiego celem lepszej infiltracji niczego nie wietrzącej polskiej ludności??? Stąd proszę silniejszych forumowiczów w danzigersko-wojennej tematyce o objaśnienie tego nieconocnego zjawiska, gdyż przecież faktem bezspornym były długo jeszcze po wojnie obawy Urzędu a potem Służby Bezpieczeństwa przed tzw. Piątą kolumną drzemiącą w ludności na tychże ziemiach 
