Skan i ocr z Dziennika Ustaw nr 13 poz. 117 z 1922 r.
Pisownia oryginalna, oprócz archaizmów brakuje np konsekwencji w stosowanych skrótach - są Art. 1, Art. 2 itd., potem nagle pojawia się Artykuł 24 i Artykuł 25.
Powstanie konwencji szczegółowo regulującej stosunki gdańsko –polskie przewidywał art. 104 Traktatu Wersalskiego:
Pomiędzy Rządem Polskim a Wolnym Miastem Gdańskiem zawarta zostanie konwencja; w ułożeniu jej brzmienia zobowiązują się pośredniczyć Główne Mocarstwa Sprzymierzone i Stowarzyszone, otrzyma ona moc obowiązującą jednocześnie z ukonstytuowaniem się Wolnego Miasta Gdańska; konwencja ta:
1. włączy Wolne Miasto Gdańsk do obszaru objętego polską granicą celną i zapewni ustanowienie w porcie strefy wolnej;
2. zapewni Polsce bez żadnych zastrzeżeń swobodne używanie i korzystanie z dróg wodnych, doków, basenów, nabrzeży i innych budowli na terytorium Wolnego Miasta, koniecznych dla wwozu i wywozu z Polski;
3. zapewni Polsce nadzór i zarząd Wisły i całej sieci kolejowej w granicach Wolnego Miasta, z wyjątkiem tramwajów i innych kolei, służących głównie potrzebom Wolnego Miasta, jako też nadzór i zarząd komunikacji pocztowych, telegraficznych i telefonicznych między Polską i portem gdańskim;
4. zapewni Polsce prawo rozwijania i ulepszania dróg wodnych, doków, basenów, nabrzeży, dróg żelaznych i innych budowli i środków komunikacji wyżej wzmiankowanych oraz prawo wydzierżawienia lub nabywania w tym celu na odpowiednich warunkach koniecznych terenów i wszelkiej własności;
5. zapewni, iż żadne różnice nie będą czynione w Wolnym Mieście Gdańsku na niekorzyść obywateli polskich i innych osób polskiego pochodzenia lub mówiących po polsku;
6. zapewni prowadzenie spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska oraz ochronę jego obywateli za granicą przez rząd polski.
Marceli Podlaszewki w książce "Ustrój polityczny WMG w latach 1920-1933" tak opisuje proces powstawania tej konwencji:
Cytat:
Równocześnie z ogłoszeniem powstania Wolnego Miasta Gdańska miała wejść w życie konwencja polsko-gdańska, zapowiedziana w art. 104 traktatu. Rokowania w tym zakresie prowadzone przez obie zainteresowane strony latem 1920 roku nie dawały rezultatów. Stanowiska zajęte w przedstawionych przez nich projektach umowy były nie do pogodzenia. Polski projekt konsekwentnie realizował zasadę, iż Wolne Miasto utworzono dla zapewnienia Polsce swobodnego i bezpiecznego dostępu do morza. Projekt gdański wyraźnie szedł w kierunku ograniczenia praw polskich. Nad przebiegiem rokowań i treścią projektów zaciążyły też wypadki z lipca i sierpnia 1920 roku: strajk dokerów w porcie gdańskim oraz usiłowania przyszłego Wolnego Miasta (Zgromadzenia Konstytucyjnego i Rady Państwa) ogłoszenia neutralności w wojnie polsko-radzieckiej.
Rokowania toczyły się początkowo w Gdańsku. Potem, gdy nie było już nadziei na osiągnięcie porozumienia w drodze negocjacji obu stron, inicjatywę przejęła Konferencja Ambasadorów w Paryżu. Wyznaczona neutralna komisja opracowała kompromisowy i ramowy projekt konwencji. Po akceptacji projektu przez Konferencję przedstawiono go stronom do podpisania z wyjaśnieniem, że jest to projekt ostateczny. Po dokonaniu nieznacznych poprawek projekt stał się tekstem umowy. W taki sposób doszła do skutku konwencja, zwana paryską, podpisana 9 listopada 1920 roku przez członków delegacji gdańskiej, nadburmistrza miasta Gdańska Heinricha Sahma i posła do Zgromadzenia Konstytucyjnego Wilhelma Schümmera, a w kilka dni potem przez przedstawiciela Polski Ignacego Paderewskiego. Na ogół oceniano ją jako sukces strony gdańskiej.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Download
