Dawny Gdańsk

[Miro]

Oryginały są zawsze czymś wyjątkowym, są to grupy ludzi, które charakteryzują się osobliwością - dziwaczne zachowanie połączone z tragiczno-komicznym zachowaniem i często wywołują uśmiech na twarzach otaczających ich osób. Podobnie jak w wielu innych miastach, również w hanzeatyckim Gdańsku znaleźli się oryginały, do których ten opis z pewnością się odnosi.

Paulchen von Krantorfähr

Do czasów po I wojnie światowej między Krantor i Bleihof nie było promu parowego, lecz drewniana barka. Była ona ciągnięta przez Motawę na linie stalowej przez człowieka znanego jako oryginał. Był on znany wszędzie jako „Paulchen von der Krantorfähre”. Paulchen nie tylko bardzo lubił alkohol, ale także był dość bystry. ... Prawdopodobnie każdy znał „Paulchen von Krantorfähr”, jak go powszechnie nazywano mężczyzna krępej postury, z nieco „spłaszczoną głową”, zawsze bardzo skromny i o łagodnym usposobieniu. Zwykle wesoły, z krzaczastymi brwiami, czerwonymi policzkami, potężnymi wąsami i bulwiastym nosem.
Ponad wszystko kochał swój prom i Machandel, więc zawsze był trochę zły, gdy przeciągał ludzi przez Motławę.
Często musiał nagle zrzucać linę promową z rolek ślizgowych na środku rzeki i opuszczać ją do wody, gdy większy parowiec zbliżał się do jego kursu.
Nie zawsze udawało mu się to bezproblemowo, zwłaszcza że zwykle był dość wściekły z powodu takich przerw w jego przeprawie.

W sześćdziesiątym roku życia w sierpniu 1928 roku zmarł w Bleihof Paul Dodenhöft. Był gdańskim oryginałem, znanym jako „Paulchen vonne Krantorfähr”.
Aby uniknąć pochówku na cmentarzu dla ubogich na Saspe, zorganizowano zbiórkę pieniędzy, aby zagwarantować mu miejsce spoczynku na cmentarzu Barbarafriedhof, gdzie został pochowany przy wielkim aplauzie publiczności. Pastor Strehlau z kościoła św. Barbary wygłosił mowę pożegnalną..


Miro