Spacerując po mieście, fotografowie pocztówek często widzą sceny z tramwajami, jak tutaj na Langgarten z (przypuszczalnie)Tw 28, przed kościołem św. Barbary.
Aleja lipowa przed okazałym renesansowym budynkiem ciągnęła się wzdłuż wiejskiej drogi, której środek zajmował ukryty rów melioracyjny.
Pomimo nieprzyjemnego zapachu, mieszkańcy Langgarten zaakceptowali ten rów jako niezmienny los aż do 1822 roku.
Na próżno jednak sprzeciwiali się, aby w miejscu szamba na ich koszt zasadzono aleję, za którą musieli zapłacić 450 talarów.
W ten sposób w 1823 roku powstała jedna z najpiękniejszych alei lipowych w Langgarten, obsadzona 108 drzewami w centrum ulicy,
z brukowanymi chodnikami biegnącymi po obu stronach.
Ta piękna aleja lipowa musiała ustąpić miejsca nowoczesnemu ruchowi pod koniec lat dwudziestych XX wieku, kiedy przez Langgarten przebiegała linia tramwajowa do Heubude.
Wysłany: Nie Lut 02, 2025 4:28 pm Dominik na Langgarten.
Dominik na Langgarten.
Gdański Dominik, wielowiekowy festyn ludowy odbywający się 5 sierpnia, rozpoczynał się właśnie tutaj,
przy Lindenallee, długim rzędem straganów i lad, na których obok stoisk z kiełbaskami,
lodami i naleśnikami rozłożone były sukna i tkaniny, ceramika i fajans, słynne naczynia Bunzlau
wszelkiego rodzaju artykuły gospodarstwa domowego, odzież i zabawki. Gwar obok kolorowego tłumu,
pomiędzy poszczególnymi rzędami straganów, dawał obraz niezapomnianego wrażenia.
Zapachy" kucharek" i aromat wszystkich słodyczy, kolorowe balony i markizy straganów,
bełkot językowy krzykaczy i handlarzy głośno handlujących swoimi towarami, z porywającymi dźwiękami polki,
wszystko to razem było Dominikiem, na którym karuzele obracały się w kierunku mostu Breitenbach i atrakcji rzadkich zwierząt,
„Damy bez brzucha” i „Toczące się beczki” były tak samo popularne jak zjeżdżalnia i hipodrom, a ciężcy mężczyźni pokazywali się w meczach zapaśniczych lub rzucali wyzwanie zdumionej publiczności, aby sprawdzić swoją siłę w walce o nagrodę pieniężną lub »pokonać Luke'a«.
Przez dwa tygodnie ten tymczasowy park rozrywki był jednym z głównych punktów skromnego programu rozrywkowego miasta..
Wysłany: Sro Lut 05, 2025 7:21 pm Kościół św. Barbary.
Kościół św. Barbary.
Szeroka arteria Langgarten została zdominowana przez gotycki budynek kościoła św. Barbary.
Jego piękna dzwonnica jest znakiem rozpoznawczym tego przedmieścia. Jest on poświęcony św. Barbarze patronce Prus.
Zbudowany przez Zakon Krzyżacki. Z biegiem czasu uległ on wielu zniszczeniom.
W 1499 r. został podpalony przez bandę rabusiów Simona Matterna. Ponownie spłonął w 1545 r., a po raz drugi czterysta lat później,
w czasach nowożytnych.
W 1806 r. był wykorzystywany jako stajnia i magazyn słomy, w 1807 r. jako pruski szpital wojskowy, następnie ponownie jako francuskie centrum kwaterunkowe i dopiero w 1814 r. został zwrócony parafii, zniszczony, a nawet okradziony z ołtarza.
Wieża kościoła, którego niewielka iglica nie do końca harmonizuje z masywną konstrukcją nośną, otrzymała w 1619 r. zegar wybijający godziny.
Gdy parafia stała się większa i bardziej zamożna, sam kościół został przedłużony w kierunku ulicy w latach 1726-28.
Oprócz innych ozdób stracił chrzcielnicę i ołtarz; obraz z tego ołtarza (z płomieniami światła wykonanymi z prawdziwego mosiądzu) został odrestaurowany,
a cały ołtarz odbudowany w 1838 r. dzięki dobrowolnym datkom. Po obu stronach znajdują się złocone gipsowe kopie słynnych 12 apostołów Petera Vischera
z grobu św. Sebaldusa w Norymberdze.
Nowa chrzcielnica została podarowana przez króla w 1843 roku, a zakrystia (często używana do spotkań kaznodziejów) została powiększona w 1850 roku dzięki dobrowolnym datkom. Ambonę zbudowano w 1654 roku i odnowiona w 1686 roku, organy zbudowano w 1746 roku.
Dwa domy kaznodziejów bezpośrednio za kościołem pochodzą z 1639 i 1655 r. Naprzeciwko kościoła po prawej stronie przejście prowadzi do ogrodu Karmanna, zacienionego, cichego azylu.
Zawsze byłem ciekaw co takiego o kościele św. Barbary napisał Curicke w wydanej w 1687 książce. Wreszcie natrafiłem na dobry skan,
który pozwolił się nad tym tekstem pochylić.
Rewelacji to tam nie ma, a w przybliżeniu wygląda to tak.
Cytat:
Ostatni podmiejski kościół zwany S. Barbaren/ jest kościołem szpitalnym i znajduje się na Neu Stadt/ lub Lang Garten. Jest wystarczająco stary, jeśli chodzi o jego pierwszą fundację, ale ponieważ został całkowicie spalony i kilkakrotnie odbudowany, nie można go teraz uznać za stary zgodnie z jego obecnym stanem. W 1495 albo jak inni twierdzą w 1499 roku, spłonął po raz pierwszy, a w 1545 roku, 8 maja w środku dnia, po raz drugi. W 1619 roku został wyposażony w zegar.
Święta Barbara na Langgarten. Tekst i ilustracje pochodzą z książki Curicke „Der Stadt Danzig historische Beschreibung” wydanej w 1687 roku.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Download
