Dawny Gdańsk

[pumeks]

A w nawiązaniu do teledysku Kazika i filmu "Czarny czwartek" - realizatorzy zgromadzili sporą ilość rekwizytów z epoki: "nyski", "warszawy", "škoda" są chyba dopasowane do roku 1970, szkoda tylko, że widać jak ludzie wyskakują z EN-57, który w tamtym czasie jeszcze na SKM-ce nie kursował

[Martino]

http://www.youtube.com/wa...layer_embedded#!

[tadter]

Piotrp,
ogladajac zdjecia ze stanu wojennego w galerii Piotra, przezywalem "TO" jeszcze raz!!!
Pamietam szczegolnie dzien 3.Maja 1982, o ktorym to Piotr szczegolnie wspomina w opisach swoich zdjec. Bylem tego dnia na uroczystej Mszy swietej w Bazylice Mariackiej. Sluzylem tam nawet do Mszy jako ministrant z Matki Boskiej Bolesnej (przy ul. Glebokiej).
Kto tam byl wtedy, to pamieta, ze zamykalismy duze drzwi wejsciowe do Kosciola, bo ZOMOwcy tak sie rozbestwili, ze strzelali gazami lzawiacymi i petardami do wnetrza Kosciola.
Podpalili przez to nawet jedna bialo-czerwona flage, ktora przystrajala Prezbiterium. Musielismy ja zerwac i ugasic. To tego dnia wlasnie jedna ZOMOwska petarda przebila okno i wpadla do Kapliczki z obrazem Sadu Ostatecznego - uszkadzajac go. Nie chcieli sie do tego potem przyznac, ale w koncu ulegli i renowacja, naprawa obrazu odbyla sie na koszt "Panstwa".
Kto byl wtedy na tej Mszy swietej to bedzie pamietal jak wyprowadzalismy (miedzy innymi ja i moj przyjaciel Jedrek) rannych ludzi z Kosciola do zakrystii. Tam byly osoby, ktore rannych opatrywaly. Tu musze dodac, ze "wyprowadzanie" to nie bylo takie latwe. Otoz zakrystia byla w budynku obok (Kaplica Krolewska) i trzeba bylo przejsc kilka metrow przez ta waska uliczke. ZOMOwcy gdy to skapowali, czekali na nas i strzelali gazem czy petardami. My tez nie bylismy w "ciemie bici" i nie chcielismy miec siniakow czy guzow na glowie. Otwieralismy drzwi, machalismy biala komza, czy alba - nie pamietam juz dokladnie - padala salwa, przelatywaly petardy i wtedy biegusiem na druga strone. Udawalo sie!!! Nie oberwalem ani razu!!
Ale najgorsze to bylo po Mszy sw. Powrot do domu!!! A musielismy przez Motlawe i Wisle - na Przerobke!!! Ale to juz opis na inna okazje.

[Dostojny Wieśniak]

[danziger]

[Horhe]

[tadter]

[roko]

[tobocian]

1982.Dokładnej daty nie pamiętam.
Dzień po manifestacjach jechałem (skm-ką z Oliwy,potem autobus)na zmianę popołudniową jako uczeń szkoły samochodowej przy ul.Elbląskiej na zajęcia praktyczne w warsztatach samochodowych.
Warsztaty niestety nie posiadały szatni dla uczniów i ubrania robocze jak i kubki do herbaty woziliśmy ze sobą.Na dworcu nawet na drugi dzień wyczuwało się smród gazu łzawiącego,najbardziej pod tunelem.
Młody Tomaszek wysiadł z skm-ki i żwawym krokiem zmierzał na przystanek autobusowy.
Grupka paru zomowców bezrobotnych łypała w moim kierunku,ja natomiast spoglądałem w innym kierunki i widząc mój autobus w rurę dałem a ta cała zgraja za mną!
Słyszę jak drą gęby "stój kur.. gnoju" więc wystrachany stanąłem i na dzień dobry dostałem "lolą"po nogach i zrobiłem przysiad kucny
Zacząłem mówić że do szkoły jadę a oni mnie ładnie zaprosili ,na zlikwidowany już,komisariat SOK-u z tyłu Dworca.
Cały czas im nawijałem że spieszę się do szkoły na druga zmianę,na warsztaty, ale jak jeden machnął mi elegancko przed twarzą pałą i powiedział "kur..a zamknij się" no to się zamknąłem.
Wepchnęli mnie na ten komisariat a tam siedziało ich chyba z 15-tu.Pomyślałem sobie-"ja pierdziu,deczko przerąbane..."i w oczach sławetne ścieżki zdrowia mi stanęły...
Jeden do mnie: -
"do szkoły jedziesz?A co masz w tym worku?"
(modne były worki tzw.marynarskie)
No to nawijam że "ubranie do przebrania ,na warsztaty jadę na mechanika samochodowego się uczę",ale jak wysypał zawartość na podłogę i zobaczył szare,dwuczęściowe ubranie,deczko ubrudzone to skomentował:
"na rozruchy przyjechałeś kamieniami w naszych rzucać gnoju??!!a ten metalowy przedmiot to do czego?aaa,pewnie żeby nakrywać granaty łzawiące??!!"
(nakręcane końcówki na kałachy mieli i te metalowe "granaty" miotali w tłum)
no wtedy miałem nieźle pietra.Ale jakoś przemówiłem mu do czegoś tam,nie wiem czy do rozumu bo chyba go nie miał, ale w końcu zadzwonił do sekretariatu szkoły z zapytaniem "czy są jakieś takie zajęcia po południu i czy uczniowie wożą ze sobą ubranie."Jak otrzymał potwierdzenie to miał taką zawiedzioną minę
No cała akcja trwała jakieś 40 minut więc spóźniony byłem i walę do niego z prośbą żeby mi wystawił usprawiedliwienie...

na to chyba czekał i jak mi nie przywali pałą na odlew w ramię ze słowami"masz chu..u usprawiedliwienie"...jego koleś może bardziej normalny powiedział "spierd..aj" i trzymając się za ramię,lekko kuśtykając poszedłem na przystanek...


za błędy w pisowni przepraszam napisane było jakoś tak od serca a i pisarzem nie jestem

[Inga]

To i ja swoje "solidarnościowe" trzy grosze wrzucę - to, co wyciągnęłam od mojego taty - rewelacja żadna to nie jest, aleć zawsze coś
To mógł być rok gdzieś tak '83 - '84 - tata dokładnie nie pamięta. Razem z moją mamą, ciotką i wujem - ot, tak coś im strzeliło do głowy pójść pod Pomnik Poległych Stoczniowców (pewnie kwiaty złożyć, ale tego już żadne przypomnieć sobie nie może ) Traf chciał, że akurat wtedy przy krzyżach ludzi było sporo - na tyle sporo, że nadciągnęła tłumnie milicja - z opowieści taty wynika, że jakoś od strony Gazowniczej - i zaczęła otaczać plac i spychać ludzi w stronę stoczniowej bramy... Najwyraźniej uznano przypadkowe zbiegowisko ludzi przy krzyżach za demonstrację Moi rodzice w ostatniej chwili uciekli z placu i udało im się wpaść do jakiejś knajpy na Jana z Kolna (prośba od taty - czy ktoś wie, co to mógł być za lokal - ponoć nie taki najgorszy był nawet) - ale, jak się okazało, ciotka z wujem się przepadli Rodzice tak czekają, czekają, myślą co robić - bo pewnie milicja już "demonstrantom" tęgi łomot spuściła - nie bardzo im z tej knajpy się ruszyć, no ale w końcu wyszli i poszli do auta (nie wiem, gdzie było zaparkowane ) Przy samochodzie już czekali ciotka z wujem - jak się okazało, milicja miała dobry dzień i tylko ich spisała Ot, taka sobie historyjka
Z kolei mój drugi wujek (dziesiąta woda po kisielu) - był spawaczem w stoczni i brał udział w strajkach - i chciał uciekać przed władzą, ustrojem i czym tam jeszcze do Szwecji - zablindował się w tym celu na odpowiednim statku - i skończyło się to wycieczką helikopterem z pełnego morza z powrotem do Gdańska Nie rozwijam, bo raz, że więcej na temat wujowej ewakuacji nie wiem, a dwa, że to właściwie temat nie na temat...

[slowik45]

Jedyną knajpą w okolicy była "Karczma Michał''.

[tadter]

Mam jeszcze jedna historie - opowisc, oczywiscie prawdziwa, ktora mozna zatytuowac, albo zacytowac:
"Pan Bog nierychliwy, ale sprawiedliwy" - albo:
"Oliwa - zawsze na wierzch wyplywa" !!!
Jak chcecie to WAM opowiem...

[danziger]

Nie pytaj, tylko opowiadaj...

[Martino]

[tadter]

No to opowiadam:
bylo to tez w roku 1982, tak chyba pozne lato albo juz jesienia.
Moj dobry kolega (dwa lata mlodszy ode mnie), ktory mieszkal pietro wyzej, wyszedl z ZOMO do cywila. Tym z Was ktorzy nie znaja ZOMO wyjasniam, ze byly to "Zmotoryzowane Oddzialy Milicji Obywatelskiej" - tak zwana: "zbrojna reka partii", czy jakos tak. I tam wlasnie mozna bylo odbyc zasadnicza sluzbe wojskowa. Jak byl spokoj to byla to fajna sprawa, bo raczej laba niz wojsko, a do tego placili bardzo, ale to bardzo dobry zold jak na tamte czasy. Grzechem by bylo, jakbym nie powiedzial ze i ja w 1978 roku staralem sie o sluzbe w ZOMO zamiast w wojsku. Nie wiedzialem wtedy dokladnie do czego ZOMO sluzy. Szlo tylko o szmal. Ale mnie, z ukonczonym egzaminem dojrzalosci, nie wzieli. I CALE SZCZESCIE. Co dopiero pozniej zrozumialem!!!
Kolega, o ktorym mowa nie byl "zbrojna reka partii", a latal w obstawie samolotow pasazerskich. Wtedy bylo dosc sporo porwan naszych samolotow. Sluzba chyba przyjemna - nie narazal zdrowia na ulicy - a i dla nas (jego kumpli) pozyteczna, bo robil nam zakupy, w miare mozliwosci, w strefie wolnoclowej.
Tyle wstepu.
Koles po prawie dwoch latach wyszedl do cywila, ale bardzo ODMIENIONY. Solidarnosc dla niego to bylo same zlo, a i na nas - dawnych najlepszych kumpli - patrzal tak jakos przez pryzmat Partii. Zrobili mu dokladne i skuteczne pranie mozgu. Szkoda kumpla
Pewnego dnia (chyba byl to jakis 13ty) powiedzialem do niego: "chodz, jedziemy do miasta (Przerobka to przeciez wyspa ) to pokaze Ci to Twoja dobra wladze"!
Zaczelismy spacer od wejscia na Dlugi Targ od strony Motlawy. Juz z daleka bylo widac, ze w okolicach Neptuna cos sie dzieje, a i dymu bylo coraz wiecej...
Okazalo sie, ze "mlodziez" przekomarza sie z milicjantami z ul. Piwnej i rzuca do nich (lub jak kto woli: w nich) kamieniami. Przez ulice Kramarska. Chlopcy w niebieskich mundurkach nie pozostawali dluzni i odpowiadali strzelaniem z petard i co jakis czas takze gazow lzawiacych. I tu wlasnie pech chcial, albo raczej: "Pan Bog nie rychliwy ale sprawiedliwy" - moj kolega oberwal rykoszetem takiej puszki w lydke!!! Co krzyknal z bolu to nie moge napisac ale wyobrazacie sobie na pewno . I to nie tylko jeden raz, poleciala cala "wiazanka" przeklenstw w strone jego niedawnych kolegow.
"Spierd.....my do domu" - stwierdzil.
Z kulejacym, dotarlismy do tramwaju przy WZtce. Dzien byl raczej normalny - bo to przy Neptunie to traktowalismy jako taka niewinna przepychanke -, a co sie dzialo dalej "na miescie", tego nie wiedzielismy. Nie spodziewalismy sie wiec problemow w podrozy do domu. A tu znowu - daleko jeszcze przed Brama Zulawska tramwaj sie zatrzymuje i wszystka mlodziez "proszona" jest do niebieskich ciezarowek. Koles moj jeszcze na schodkach probowal cos oponowac do popychajacego go ZOMOwca i wtedy otrzymal piekny "prezent" pod postacia bialej, metrowej paly, ktora az zawinela sie mu przez ramie. Znowu polecialy niecenzuralne slowa - z obu stron zreszta.
Pokazal IM swoj dowod osobisty, gdzie byl wpis z jego jednostki i sprawa rozeszla sie po kosciach. Na mnie powiedzial, ze: "on jest ze mna". Dostal tylko jeszcze solidny opierdziel, ze wloczy sie po miescie i moglismy wracac do domu
Oj, bolalo go to pare tygodni, bolalo!!! Ale tez i pomoglo! Petarda i pala przez plecy otworzyly mu oczy!!! Juz nigdy nie mowil, ze Solidarnosc to be, a ONI to cacy.
W ten oto sposob potwierdzilo sie, ze "oliwa na wierzch wyplywa".
Dlugo jeszcze nie mogl przebolec, ze dal mi sie namowic na ten spacer po Gdansku
Historia to prawdziwa, koles nazywa sie W.B. Mieszka obecnie w Neuss, w RFN.
Czyta to sie moze tak byle jak, ale cosmy wtedy przezywali to wiedza dobrze Ci, ktorym dane bylo to wszystko na wlasnej skorze poczuc i na wlasne oczy zobaczyc!