Numer, który zaznaczyłeś na czerwono, był numerem pierwotnym parceli. W wyniku późniejszych podziałów parcele nowo wydzielone dostawały numer w postaci ułamka, gdzie mianownikiem był numer parceli przed podziałem, a licznikiem kolejny numer parceli po ostatnim numerze parceli zapisanej w księdze parcel (zaznaczony na błękitno). Księga parcel (Flurbuch) była wykazem ułożonym w kolejności numerów wszystkich parcel położonych w granicach jednostki katastralnej (Gemarkung).
Tak więc parcele posiadające numer ułamkowy pojawiły się po sporządzeniu "planu" i zostały na niego wniesione jako uaktualnienie jego treści.
Według mnie tzw. Plan Buhse'go jest mapę katastru podatku gruntowego.
Co to ta jednostka katastralna? I ile ich mogło być w Gdańsku?
Z poniższego fragmentu wnioskuję, że pierwotny numer parceli 23 nie był wyryty na planie. Dopiero po wytyczeniu nowej ulicy i po podziale tej parceli na mniejsze opisano jej fragmenty, nie wchodzące w pas nowej ulicy.
edycja:
(Po powtórnym przyjrzeniu się)
Numer 23. (z kropką, pod "Husaren") mógł być od początku. Dodano mu tylko "licznik" i opisy innych fragmentów
Jednostkę katastralną tworzył zwarty obszar gruntów, zawarty w granicach naturalnych takich, jak drogi, ulice, wody (kanały i rowy odwadniające), przedstawiony na jednym arkuszu mapy. Najprawdopodobniej w Gdańsku było tyle jednostek katastralnych ile powstało arkuszy (sekcji) "Planu Buhse'go. Arkusz mapy katastralnej miał wymiar 1000X666 mm. Niestety, nie wiem, ile powstało arkuszy "Planu Buhse'go" - widziałem tylko fragmenty umieszczone na FDG.
Parcela 23 musiała być oznaczona - najpewniej w wyniku późniejszych podziałów numer 23 został uzupełniony o kreskę ułamkową i liczbę w liczniku. Jest to praktyka stosowana również dzisiaj przez geodetów.
Śródmieście wyryte zostało na 18 płytach piaskowcowych.
Dla własnego ułatwienia w korzystaniu z tego planu na trochę późniejszym (1880 r.) zaznaczyłem podział Gdańska na te sekcje.
Tą jednostkę katastralną podkolorowałem na żółto. Nie do końca ogranicza ją sekcja 14. Numeracja przebiega od fortyfikacji - numer 1 do numeru 60 na granicy sekcji, ale już po drugiej stronie Długich Ogrodów od numeru 61 w sekcji 10 do fortyfikacji - numer 155.
Śródmieście wyryte zostało na 18 płytach piaskowcowych.
Ja tam tych płyt nie widziałem, nie dotykałem. Skąd przepraszam, informacja o materiale? Piaskowiec jak sama nazwa wskazuje, to materiał osadowy, najogólniej rzecz biorąc z piasków ( ) zbudowany. No jak by się tam nie napinać, gładkiego tła w wydruku nie da.
To jakiś wapień musiał być - stosunkowo prosta obróbka. Wiem co mówię - terminowałem w młodości u nie byle majstrów kamieniarskich.
Na podstawie zdjęcia kamienia litograficznego umieszczonego na "trójmiasto.pl" oraz z numeracji parcel podanej przez Krzysztofa wnioskuję, że "Plan Buhse,go" nie był wykonany według podziału na jednostki katastralne. Wtedy rysunek na kamieniu nie urywał by się na jego krawędzi lecz umieszczony byłby centralnie z pustymi miejscami między rysunkiem a krawędzią kamienia. Ponieważ rysunek urywa się na krawędzi kamienia, "Plan Buhse,go" został wykonany w tzw. podziale sekcyjnym, w którym rysunek z jednego arkusza mapy jest kontynuowany na sąsiednim.
Parcele w kastrze pruskim były numerowane dla każdej jednostki katastralnej oddzielnie. Pojawienie się parceli 61 na sekcji 10 (związanej z parcelami z sekcji 14) to potwierdza. Na każdym arkuszu mapy jednostki katastralnej numerację rozpoczynano od północnej lub północno-zachodniej części arkusza w kierunku wschodnim i z powrotem. Niezgodny z kierunkiem północy układ "Planu Buhse'go" powoduje też niezgodność numeracji parcel z zasadami katastru pruskiego.
Ile było więc jednostek katastralnych w ówczesnym Gdańsku? Pewnie tyle, ile razy powtórzy się jeden numer na całym planie (o ile na całym planie występują numery parcel).
To by trzeba było się wybrać i poprosić o pozwolenie obejrzenia i dotknięcia. Na logikę jednak rzecz biorąc najsensowniejszym materiałem jest jakaś odmiana przekrystalizowanego wapienia. Stosunkowo prosty w obróbce materiał, umożliwiający precyzyjne wycięcie wzoru zadanego (nieważne czy to plan miasta czy etykieta piwa) i wyprowadzenie gładkiej powierzchni, nieprzyjmującej farby w tle. Rzecz powstała w czasach, w których kamieniarstwo było rzemiosłem powszechnym i takie sztuczki należały do zadań banalnych w profesjonalnych warsztatach.
A zresztą, przecież tego typu znaleziska poddawane są badaniom opisywanym w kartach zakładanych. Pewnie ktoś już dawno rozwiązał tę banalną zagadkę.
Wysłany: Wto Maj 11, 2021 7:57 am Plan Buhsego - sekcja 5
Dzień dobry
Czy posiada ktoś plik z sekcją 5 planu Buhsego?
Interesuje mnie fragment ze śluzą kamienna i terenem wokół. Znalazłam w internecie taki fragment ale ucięty od północy, a potrzebuje informacji na temat terenu, gdzie znajduje się obecnie pompownia.
Pozdrawiam
Pewnie większość z Was wie, ale na wszelki wypadek - w ostatnim albumie Fotografia w Gdańsku 1868-1877 znajduje się reprodukcja całego planu. Jest prezentowana na 18 stronach - odbitkach 18 płyt, nie w formie scalonej rozkładanej mapy.
https://photoseum.shoplo.com/fotografia-w-gdansku-1868-1877
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Download
) zbudowany. No jak by się tam nie napinać, gładkiego tła w wydruku nie da.
Rzecz powstała w czasach, w których kamieniarstwo było rzemiosłem powszechnym i takie sztuczki należały do zadań banalnych w profesjonalnych warsztatach. 
