Dawny Gdańsk

[Miro]

Opis historyczny miasta Gdańska
autorstwa Reinhold Curicke

Reinhold Curicke urodził się 12 stycznia 1610 roku w Gdańsku. Po studiach prawniczych pełnił funkcję sekretarza Rady Gdańskiej od 1638 roku aż do swojej śmierci w 1667 roku.
Wiele lat poświęcił na zebranie materiałów do obszernej kroniki: „Opis historyczny miasta Gdańska”. W różnych akademiach
i wielu bibliotekach zbadał i skopiował wszystko, co dotyczyło Gdańska, a dodatkowym atutem było to, że miał dostęp do archiwów miejskich. W 1642 r. prawie ukończył swoje dzieło, ale rada odmówiła mu zgody na druk z powodów wewnętrznych i na razie odłożyła tę decyzję.
Dopiero jego syn Georg Reinhold Curicke otrzymał pozwolenie na wydrukowanie tej obszernej kroniki Gdańska, którą kontynuował pod względem tekstowym. Do treści dodano również plan miasta i całą serię widoków miasta, dzięki czemu dzieło to nie pozostawało w tyle pod względem wyposażenia.
Dzieło zostało wydrukowane i opublikowane w 1687 roku w Amsterdamie i Gdańsku przez Johana i Gillisa Janssonsów von Waesberge.

Oryginalny przedruk z końca 1979 roku zawiera jeszcze jedną godną uwagi osobliwość. Dr Ernst Bahr pisze w swoim wprowadzeniu:

„Tak jak Georg Reinhold kontynuował pracę swojego ojca aż do lat 80. XVII wieku, tak i on znalazł następcę, który w odręcznych adnotacjach na marginesach stron drukowanego egzemplarza kroniki, przedstawionego tutaj w nowym wydaniu, odnotował znaczące wydarzenia od końca XVII wieku do połowy XVIII wieku. Oprócz tych adnotacji na marginesach, poprzedni właściciel tego egzemplarza dołączył szereg drukowanych relacji dotyczących wybitnych wydarzeń swoich czasów”. - Objętość dzieła (24 x 34 cm) wynosi zatem ponad 650 stron, różne tablice i dodatki.
„Niewiele miast w okolicy może pochwalić się tak kompletnym przedstawieniem swojej historii z tamtego okresu. Jest to żywe świadectwo świadomości mieszkańców tego miasta z połowy XVII wieku i ich dumy z już wtedy tak niezwykłej, wspaniałej przeszłości i potężnej teraźniejszości. Dumy, której dzisiejsi potomkowie nie mogą nie traktować z nostalgią”.



Miro