Sabaoth - Nie Lis 25, 2007 3:56 pm Kolejna perełka - Danzig - Am Milchpeter villaoliva - Nie Lis 25, 2007 5:05 pm
Gdzie to było dokładnie? Sabaoth - Nie Lis 25, 2007 5:50 pm O tu  Na drugim planie widać nawet ulicę Am Milchpeter. Dzisiaj to tereny stoczni.
villaoliva - Nie Lis 25, 2007 5:54 pm Czyli na pocztówce pięknie widać prom tam kursujący 
villaoliva - Nie Lis 25, 2007 7:26 pm
Na pierwszym też ja widać tyle, że nazywa się Werftgasse. Co ciekawe nie istnieje już kanał biegnący wzdłuż tej ulicy nad stawem - Nie Lis 25, 2007 10:25 pm
i do tego prom parowy . ahh gdzie te czasy . czy my na prawdę potrafilibyśmy się w tych czasach odnaleźć , a może teraz ???? Mikołaj - Pon Lis 26, 2007 9:46 am Trochę jednak z tego kanału pozostało. Jako że bywam ostatnimi czasy dość często w pobliskiej gazowni, postaram się o fotorelację z tych okolic. Seledynowy zbiornik widoczny na współczesnym zdjęciu to ten sam, który zaznaczono na mapach. parker - Pon Lis 26, 2007 6:51 pm Zajrzyjcie na stronę konkursu IK na osiedle - może na którymś ze zdjęć lotniczych albo z terenu się załapie? http://motlawa-apartments.com/galeria Sabaoth - Czw Lis 29, 2007 7:47 pm Jeszcze w temacie Milchpeter, takie ujęcie lotnicze z lat trzydziestych. Mikołaj - Czw Lis 29, 2007 10:10 pm miód malina zawsze mnie intrygowało, czemu zbiorniki na gaz mają takie "rusztowania" wyższe sporo od samych zbiorników jak się dowiem u źródła, dam znać tobocian - Czw Lis 29, 2007 10:22 pm
dach tzw.pływający stosowany przy eksploatacji zbiorników z paliwami i ropą(naturalną)zapobiegający powstawaniu wolnej strefy powietrza w której może nastąpić zapłon... znam to bo łaziłem po nich(moi koledzy zginęli nie tak dawno)...ale nie wiem jak z gazem,ale daję na 90% że podobnie 
rispetto - Pią Lis 30, 2007 10:54 am Sorki za bablanie wtemacie, ale czy dobrze mi się wydaje, że takie zbiorniki (chodzi o ten "pływający" dach) były kiedyś na granicy Gdańska i Sopotu w pobliżu dziejszej Hestii? tobocian - Pią Lis 30, 2007 11:41 am Też sorki za bla bla ale rispetto masz rację(pub Malmak swego czasu) i jeszcze na tereniePGNiG Wałowa... 
Mikołaj - Pią Lis 30, 2007 12:08 pm no i jeszcze w okolicy bastionu Maidloch / kamiennej grodzy a co ciekawe książkę o gdanskim gazownictwie popełnił pan o nazwisku Gruszczyński (pytałem - nie rodzina) pawel.45 - Pią Lis 30, 2007 5:10 pm
To są prowadnice dzwonu - czyli właściwego zbiornika gazu. Dolną część konstrukcji stanowi kadż, czyli basen wypełniony wodą, w którą wstawiony jest stalowy dzwon będący zbiornikiem gazu. Wygląda to w uproszczeniu jak wstawiona do miseczki z wodą szklanka odwrócona do góry dnem. Woda stanowi uszczelnienie. Podczas wypełniania doprowadzanym od dołu gazem - dzwon unosi się do góry podpierany konstrukcją prowadnic. W miarę zużywania gazu opada - umożliwia to utrzymywanie stałego ciśnienia w instalacji. To tak w wielkim uproszczeniu. Mam nadzieję, że nie zostanie to potraktowane jako blablanie.
villaoliva - Pią Lis 30, 2007 6:26 pm
Świetny i merytoryczny post 
Miro - Nie Lip 06, 2014 2:43 pm Am Milchpeter. Miro Miro - Nie Lip 13, 2014 8:43 pm Temat postu: Am Milchpeter Am Milchpeter.... Do kupienia www.delcampe.net. Miro Miro - Czw Lip 31, 2014 3:10 pm Litografia "Am Milchpeter" za jedyne 109 dolarów i trochę do nabycia tu. Miro Miro - Pią Lut 28, 2025 11:58 am Temat postu: Milchpeter Milchpeter Pierwszym przystankiem jednostek kursujących po gdańskim porcie z przystani pomiędzy Bramą Żuraw i Zielonym Mostem, był Milchpeter. Przystań Milchpeter była swego rodzaju przygodowym placem zabaw dla dzieci z Wallgasse. Tutaj, gdzie Motawa, który tworzy wewnętrzny port Gdańska, wpada do wielkiej Wisły, istniało poczucie ogromu i morza. Przepływały tędy duże statki z obcych krajów, budzące grozę swoimi rozmiarami w porównaniu z małymi łódkami, holownikami lub naszym spokojnym promem portowym, lub zakotwiczone w górę Wisły w drewnianym porcie lub w głębi lądu na wyspie magazynowej. Parowce czekały na remont w doku stoczni. Niemiecki statek badawczy „Meteor” zakotwiczył w Milchpeter po długim rejsie dookoła świata. Bezpośrednio przed przystanią znajdował się niewielki teren zielony z ławkami parkowymi, które zapraszały spacerowiczów do zatrzymania się przed stale zmieniającą się sceną rzeczną. Sama rzeka była jednym wielkim doświadczeniem, niosąc wodę setki kilometrów od gór i zasilana przez wiele dopływów do ujścia Wisły, gdzie wpadała do Bałtyku. Gospoda „Beim Milchpeter; Löschin w swojej książce „Danzig und seine Umgebungen” (Gdańsk i jego okolice) z 1860 r. opisał te typowe dla Gdańska krajobrazy miejskie i rzeczne, które nazwał „Vor dem Wasserbaume” (Przed drzewem wodnym). „Podążając wzdłuż biegu Mottlau aż do jej ujścia do Wisły - gdzie w 1842 r. inspektor rzeczny Leupold założył plantację w miejscu, w którym kiedyś stała chata z bali - dochodzi się do gospody położonej na tak zwanym Schuitensteg, skąd (od 1692 r.) co godzinę jeździ konny zaprzęg do Weichselmünde do użytku publicznego w miesiącach letnich, o ile jest dzień, a stamtąd wraca tutaj ponownie”. Karczma opisana przez Löschina znajdowała się na Schuitensteg, ale także nadała nazwę ulicy „Am Milchpeter” i przystani parowców „Milchpeter”. Gospoda nazywała się „Beim Milchpeter”. Przypomieć należy gdańską podróż rytownika Daniela Chodowieckiego w 1773 roku, który narysował znany obraz „The Treckschuit” i tym samym pozostawił potomnym wrażenie starego Milchpetera. Na pierwszym planie obrazu widać podest z ławką dla oczekujących, zajętą przez podróżnych ubranych zgodnie z ówczesną modą. Oczekujący przykucnęli również na schodach prowadzących w dół do przystanku. Była niedziela, 11 lipca, kiedy artysta wraz z matką i siostrami wyruszył na wycieczkę zatłoczoną łodzią trekkingową, która była wiosłowana do Holm i stamtąd ciągnięta przez konia. Celem małej rzecznej wycieczki było Wisłoujście.. Miro |
