pracujebomusze - Sob Paź 16, 2010 4:47 pm Temat postu: Żukowo na starych fotach Czołem Panie i Panowie chciałbym założyć nowy wątek dotyczący Żukowa na fotografiach, wiem że macie gdzieś w swoich archiwach zdjęcia z Żukowa, a więc do dzieła, skanować i się chwalić na forum. pracujebomusze - Sob Paź 16, 2010 5:02 pm Jako że jestem tu nowy dla testu spróbuje wrzucić jedną fotkę , obecnie na tym pustym placu stoi biedronka 
pracujebomusze - Sob Paź 16, 2010 5:16 pm Oczywiście zdjęcia z netu, z agencji fotograficznej Kosycarz foto, aż łezka w oku się kręci 
Dostojny Wieśniak - Nie Paź 17, 2010 12:05 am Fajny pomysł na wątek. 
Zapraszam do wątku powitalnego,
proszę o usuniecie podpisu i zachowanie głupawych sentencji dla forum klasowego. 
pracujebomusze - Nie Paź 17, 2010 11:32 am Na pewno wielu nas już nie pamięta starego CPN u, skrzyżowanie dróg w Żukowie na Koscierzynę i Kartuzy , obecnie mamy tu Orlen Martino - Nie Paź 17, 2010 11:38 am
To ten CPN przy skrzyżowaniu drÓg... gdzie obecnie jest non-stop zakorkowane rondo? dandola - Nie Paź 17, 2010 11:54 am To na początek żukowskich "antyków" (wprawdzie nie fotografie, ale się może przydadzą, swoje odleżały w archiwum domowym). Czy mogą być też dokumenty? pracujebomusze - Nie Paź 17, 2010 12:19 pm Tak Dandola to rondo które jest pernamentnie zakorkowane, dzięki za foty, kościół poznaję ale tego budynku nie jestem w stanie określić 
pracujebomusze - Nie Paź 17, 2010 8:09 pm Wygrzebane z netu Okres II W.Światowej , linia kolejowa Gdynia - Koscierzyna pracujebomusze - Nie Paź 17, 2010 8:13 pm i jeszcze jedno, jak dla mnie perełka 
most na Raduni koło cmentarza ( kierunek Koscierzyna) w tle widac młyn w Żukowie feyg - Nie Paź 17, 2010 8:18 pm W takim razie to zdjęcie też powinno trafić do tego wątku: źródło 
Dworzec w roku 1917, ze zbiorów BillyBoy-a 
Dworzec w roku 2007 pracujebomusze - Nie Paź 17, 2010 8:27 pm o kurcze to dworzec zachodni, linia kolejowa Pruszcz-Kartuzy , wow ,dzięki Feyg Martino - Nie Paź 17, 2010 8:35 pm
to w okolicach ul. 3 maja i PPH Żukowo. pracujebomusze - Nie Paź 17, 2010 8:55 pm i jeszcze 2 foty z wykopalisk , słynny Gryf latem i zimą, lata 80-te?? Martino - Nie Paź 17, 2010 9:13 pm oj.. Gryf był słynny.. zwłaszcza kufloteka na parterze...... dandola - Pon Paź 18, 2010 11:09 am Czy to nie przypadkiem w Żukowie nad wejściem do tej knajpy nie stał strażak? I parę pocztówek z początku XX wieku. pracujebomusze - Pon Paź 18, 2010 7:56 pm dandola wielkie dzięki za te pocztówki!!!!!!, a co do strażaka to hm......nie pamiętam, chociaż też byłem bywalcem Gryfu 
dandola - Wto Paź 19, 2010 12:28 pm A może się mylę. Może on stał tam, gdzie remiza przy szkole. pracujebomusze - Wto Paź 19, 2010 7:09 pm
sorki ale za bardzo nie potrafię skojarzyć gdzie była remiza przy szkole??. Obecnie figurka strażaka wisi na siedzibą OSP w Żukowie. pracujebomusze - Wto Paź 19, 2010 7:12 pm kolejne zdjęcie z Narodowego Archiwum Cyfrowe. Swoją drogą warto by wybrać się do plebani, może mają jakieś zdjęcia godne pokazania 
pracujebomusze - Wto Paź 19, 2010 8:17 pm Ta sama plebania dzisiaj pracujebomusze - Sro Paź 20, 2010 8:37 pm ciekawe zdjęcia co prawda współczesne, ale zrobione z wieży kościelnej: http://wnmp-zukowo.allelu...php?numer=30421 http://wnmp-zukowo.allelu...php?numer=30421 pracujebomusze - Sro Paź 20, 2010 9:07 pm analiza starej pocztówki pracujebomusze - Sro Paź 20, 2010 9:16 pm Historia młyna ze strony www.lniska.pl Młyn zbożowy nad Słupią (ul. Parkowa) Jest on jedynym do dziś działającym „na okrągło” młynem w okolicy Żukowa. Nie jest jednak pierwszą tego typu budowlą w tym miejscu. W latach 1833-1845r. ówczesny właściciel papierni i młyna w Żukowie, Teichgräber, wybudował dodatkowe śluzy, pozwalające na pracę 3 kół młyńskich (1 dla młyna zbożowego i 2 dla papierniczego). W roku 1885młyny nabył Ernest Schmidt, który w 1902r. jeden z nich unowocześnił, a drugi- papiernię sprzedał w 1903r. Maksowi Fröhligowi. Od Fröhliga nabył ją Walter, który uruchomił w niej mleczarnię. O zamożności dawnych młynarzy najlepiej świadczy usytuowany po sąsiedzku…dworek w starym parku. Właścicielami młyna do 1945r. pozostawali Schmidtowie. Wiosną tego roku obiekt na krótko przejęła Armia Czerwona. 6 kwietnia 1945r. zdewastowany, bez pasów transmisyjnych i zapasów przejęła go od Rosjan strona polska. W lipcu 1945r. objął młyn Tadeusz Jaworski. W ramach walki z prywatnym kapitałem, obiekt w 1949 roku upaństwowiono i przekazano żukowskiej Gminnej Spółdzielni. Odtąd co 2-3 lata zmieniał się jego zarząd. W latach 1961-1963 młyn należał do istniejącej do dziś Dagomy (czyli przedwojennej gdańskiej firmy o niezbyt polskiej nazwie: Danziger Gommesen und Maionesen). W 1967r., gdy podlegał bezpośrednio gminie (jako Gminny Młyn Gospodarczy), przeprowadzono generalny remont i zamontowano w nim silniki elektryczne (które mogą wspomagać napęd wodny, gdy poziom wody w Słupince jest zbyt niski). Ponownie w rękach żukowskiego GS znalazł się on w 1973r. Obecnie młyn pracuje w ruchu ciągłym i dziennie może wyprodukować do 18ton mąki. Wart jest odwiedzenia choby ze względu na to, że nadal produkuje się tu mąkę w tradycyjny sposób, w urządzeniach liczących częstokroć ponad 40 lat. Choć młyna w zasadzie zwiedzać, to kiedy nie ma zbytniego ruchu można poprosić obsługę o pokazanie części urządzeń. Ze względu na liczne pasy transmisyjne, koła zębate i inne niezabezpieczone urządzenia odradza się wycieczkę z małymi dziećmi. Każdy kto zechce odwiedzić ten pełen historii i tajemnicy młyn, może na miejscu nabyć mąkę żytnią i pszenną lub otręby. Wszystko świeżutkie, dopiero co zmielone, tyle tylko, że… najmniejsze opakowanie waży 10kg.! żukowianin - Wto Lut 15, 2011 10:41 pm
Irieewr - Wto Lut 15, 2011 11:03 pm
pod ostatnim postem kliknij na odpowiedz, nie na szybką odpowiedź, i tam możesz dodać załącznik, lecz musi on spełniać te warunki Dozwolone rozszerzenia i rozmiary załączników dla grup Dostojny Wieśniak - Sro Lut 16, 2011 12:59 am
 naduś i wszystko stanie się jasne. A gdyby jednak nie, mów.
Miro - Czw Mar 31, 2011 2:29 pm Temat postu: Kościół poklasztorny Zuckau - Żukowo Żukowo zawdzięcza swe znaczenie dla kultury Kaszub pobożnej fundacji księcia kaszubsko-pomorskiego Mestwina I, który w 1209 roku zapisał szereg wsi i jezior zakonnikom w Stołpie. Stołpa, dziś nie istniejąca leżała przy wpływie Stołpy do Raduni. Kościół poklasztorny , widziany z z wysokich brzegów Raduni, robi imponujące wrażenie swą ośmiokątną wieżą na zachodniej, a pięciokątnym chórem, zamykającym budowę od wschodu. Ostateczny swój kształt otrzymał na początku XVII stulecia, uległszy poprzednio częściowemu spaleniu przez husytów w roku 1433. Najstarsza jest zachodnia część kościoła, przytykająca do wieży a kończąca się przy dzisiejszej zachrysti. Nawa jest wewnątrz kryta prostym krzyżowem sklepieniem, pomiędzy żebrami którego widać jeszcze ślady dawniejszego bogatego sklepienia. Trzy wejścia prowadzą do kościoła: w tyle po obu bokach wieży , z południowej strony przy prezbiterium dla duchownych, a ostatnie z podwórza klasztornego, dla wiernych. Z nawy prowadzą na dół schody do sklepionej krypty, w której chowano dawniej siostry. Do południowej strony kościoła dotykał dawniej dwupiętrowy, 120 stóp długi, 26 stóp szeroki, konwent sióstr, zawierający 40 cel. Gmach ten został przez gdańszczanina Falka 1853 rozebrany, razem z innym gmachem, zawierającym reflektarz, sypialnię panien i kuchnię. Miro Miro - Pon Kwi 04, 2011 8:43 am Temat postu: c.d Pos wyżej to początek, teraz ciąg dalszy bardzo ciekawego opisu klasztoru żukowskego A. Majkowskego z Przewodnika po Kaszubach z 1913 roku. Zamieszczone szkice dla obserwatorów i zainteresowanych pochodzą z " Bau und Kunstdenkmäler Provinz Westpreussen" Pierwsza darowizna rozszeżona poźniej przez następców Mestwina I, obejmowała według słów zapisu. "pomiędzy rzekami Radunią i Stołpą cztery wsie i te, które w przyszśłośći ( siostry ) pobudują,z ktrórych pierwszą jest Żukowo, drugą Myslicyn, trzecią Sulisławy, czwartą Barklino a także wsie dziesiątników Rębekowo i Ćmierawę. XL grzywień rocznie, trzecią część cła pobieranego od suknai co na nas ( księcia ) w koniach, pieniądzach albo w innych rzeczach przypada". Z biegiem czasu w skutek hojności książąt posiadłości klasztoru ogromnie urosły tak, że obejmowały wielką część powiatu kartuskiego. Protestantyzm pozbawił klasztor niektórych dóbr w dzisiejszej Pomeranii, mimo to jeszcze na początku zeszłego stulecia do klasztoru należały w powiecie: Babidół, Babiskok, Borkowo z Hamernią, Borowo, Burchardstwo, Cmielno i Chmielonko, Dzierżążno, Glincz Górny, czwarta część Glincza Dolnego, Kosy, Mezowo, Otomino, Reskowo, Ręboszewo, Skrzeszewo, Smętowo, Zawory, Żukowo. W dzisiejszym powiecie wejherowskim klasztor posiadał Luzino,a w puckim na Kępie Oksywskiej, Oksywie, Obłuże i Pogórze. Oprócz tych wsi, których grunty obejmowały około 390 włóg chełmińskich, były klasztorną własnością jeziora : Białe, Małe i Wielkie Brodno, Karszno i jezioro Gareckie pod Łapalicami objętości 687 mórg, oraz jeziora Głębocznoi Karlikowo. Wszystkie te posiadłości zabrał rząd pruski po sekularyzacji. Pierwsze siostry sprowadziły się ze Strzelna w dzisiejszym Wielkim Księstwie Poznańskim. Od 1660 zakonnice powierzyły duszpastertwo w klasztorze jezuitom ze Szotland pod Gdańskiem. Klasztor żukowskiod początku cieszył się możną opieką, co już stąd wywnioskować można, że pomiędzy pierwszymi przeoryszami znajdujemy córki z domu książat kaszubskich. Tak np. Dąbrowa , pierwotnie mieszkając w zamkuchmielnieńskim, zakończyła żywot jako zakonnica w Żukowie w 1225 roku. Około 1258 roku były zakonnicami w Żukowie trzy siostry księcia Swiętopłeka II. Jedna z nich, Witosława odznaczająca się rozumem politycznym ( np. przy zatargu swego brata z biskupem włocławskim), umarła jako przeorysza w sędziwym wieku. Mirosława córka pierwszej fundatorki Świnisławy,a owdowiała małżonka księcia szczecińsko-pomorskiego Bolesława II , zapisała klasztorowi wieś Gurzowo pod Kołobrzegiem, Salomea, córka Sambora II, a żona księcia kujawskiego Ziemomysła, wyrobiła klasztorowi wolne przejście dla dziesięciu wozów towarowych przez Kujawy. cdn. Miro dandola - Pon Kwi 04, 2011 9:43 am Temat postu: Re: c.d
Pierwszy raz słyszę, aby dr Majkowski napisał coś na temat Żuław.  Chyba, że się mylę. Był on raczej autorem przewodników po Szwajcarii Kaszubskiej. 
Miro - Pon Kwi 04, 2011 10:16 am Darek naturalnie że chodzi o Kaszuby, zaraz poprawię. Miro Krzysztof - Pon Kwi 04, 2011 2:37 pm
Dla porządku 
Ten piękny neoromański most z poprzedniej strony - to nie Żukowo. feyg - Pon Kwi 04, 2011 5:20 pm A może jednak to faktycznie Żukowo?
stan po roku 1945 zdjęcie ze starej strony Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad dandola - Pon Kwi 04, 2011 6:12 pm
Dostojny Wieśniak - Wto Kwi 05, 2011 12:23 am
Krzysztof - Wto Kwi 05, 2011 8:09 pm
Mój błąd 
Miro - Pon Kwi 11, 2011 7:00 pm Temat postu: c.d opisu klasztoru żukowskego z przewodnik A. Majkowskego Klasztor żukowski w przeciwieństwie do kartuskiego zawsze miał charakter polski. Wynika to już z imion sióstr , wśród których znajdujemy starosłowiańskie Bolesława, Dirsla, Dobiesława, Ludmiła, Mirosława, Miłosława, Dąbrowa. W zachowanych spisach z XVII i XVIII wieku napotykamy znane nazwiska szlachty kaszubskiej, jak Katarzyna Wolska, Konstancya Lniska, Regina Lewińska, Barbara Gralewska, Justyna Czaplińska, Anna Kopycka, Anna Wąsierska. Siostry żukowskie utrzymywały przy klasztorze od początku szkołę żeńską, a w roku 1396 istniała już szkoła dla chłopców. Do szkoły żeńskiej uczęszczały przeważnie córki szlachty kaszubskiej, w czasach przedreformacyjnych również patrycyuszów gdańskich. O sposobie nauki daje pojęcie zachowany list wystosowany do magistratu gdańskiego ( 1561 ) przez siostry klasztorów żarnowieckiego i żukowskiego, w którym piszą. " Przyjmujemy w obu klsztorach panny, dzieci dobrych ludzi tak ze szlachty jako i z mieszczan, które uczymy obok bojaźni Bożej pisania, czytania, szycia z wiarą i pilnością także spodziewać się możemy, że wielu sprawiedliwych ludzi będą nam wdzięczni". Uczono także i robótek ręcznych, bo szaty kapłańskie klasztoru są robione na miejscu. Wykonywano również hafty, do świeckich celów służące, jak owe hafty z złotogłowiem na czepkach, które nosiły do niedawna żony gburów kaszubskich. Klasztor przetrwał mimo wewnętrznych i zewnętrznych burz aż do połowy XIX stulecia. Los jego został przesądzony razem z okupacją Kaszub przez Fryderyka I i w pierwszym podziale Polski.Przez nakaz gabinetowy z 2 listopada 1772 roku majętności biskupów , kapituł, klasztorów zostały sekularyzowane. Dobra, dotychczas samodzielne administrowane przez owe instytucje duchowne zostały wskutek tego albo sprzedane, albo zmienione na królewskie domeny. Wsie chłopskie zostały oddane w dzierżawę dziedziczną, lasy zaś i jeziora obiął fiskus leśny. Dotychczsowi właściciele otrzymali roczną opłatę, stosunkowo bardzo niską ( kompetencyę). Panon żukowskim rząd płacił takiej kompetencyi 1840 talarów, co oczywiście nie wystarczało na utrzymanie były więc zmuszone niektóre niegdyś swoje folwarki od rządu wziąć w dzierżawę za sutą opłatą. Niedługo po tak zw. sekularyzacji wyszło rozporządzenie rządu , że nie wolno nadal utrzymywać nowicyatu i przyjmować nowych sióstr. Dwa razy do roku zakonnice były obowiązane podawać spis żyjących jeszcze sióstr. Wskutek tego liczba ich z 40 spadła w 1820 roku na 20, a w roku 1833 na 10. c.d.n Miro Miro - Sro Kwi 27, 2011 12:56 pm Temat postu: c.d opisu klasztoru żukowskego z przewodnik A. Majkowskego Zabytki poklasztorne Kasata klasztoru nastąpiła w roku 1834. Wykonał ją w imieniu rządu amtman Stein z Kartuz ogłaszając, 20 listopada 1834 roku, że klsztor jest rozwiązany, że dotychczasowa wspólna kompetencya w ilości 1840 tatarów ustaje i że na to miejsce każda z pozostałych zakonnic odbierać będzie na utrzymanie 15 talarów miesięcznie. Potem opisał wszystkie sprzęty domowe i sprzedał je na publicznej licytacyi. Kościół poklasztorny zaś oddany został po dwóch latach parafii żukowskiej. Zabudowania klasztorne rozebrane zostały po śmierci ostatniej zakonnicy, 81 letniej Agnieszki Bojanowskiej zmałej w 1862 roku. Po roku nabył je nijaki Falk z Gdańska za 873 talarów na rozebranie, przez co bezpowrotnie zginęły te ciekawe pomniki budownictwa na Kaszubach. W samej świątyni ciekawy jest bogato rzeźbiony o złocony ołtarz główny, w głównym obrazie przedstawiającym Wniebowzięcie N. P. Maryi. Jest to piękny okaz sztuki odrodzenia, bardzo podobny, lub nawet kopią będący ołtarza Matki Boskiej w tumie pelplińskiej. Dzieło to pochodzi prawdopodobie z poczótków XVII wieku. Na bocznej ścianie, lewej od główneg ołtarza , są mniejsze ołtarze św. Norberta i św. Anny, a na ścianie przeciwległej ołtarz N. Maryi Panny z lipowegodrzewa, w którym się mieści 3 stopy wysoka figura Matki Boskiej, uchodząca u ludu za cudowną. Podług tradycyi fugura ta, bardzo stara, pochodzi z kościoła zaginionej w trzynastoletniej wojnie lub też podczas napadu husytów wioski Wodzna, która niegdyś stała na jeziorem Wodznem przy Mazewie. Najciekawsza i najkosztowniejsza pamiątka sztuki kościelnej znajduje się w bocznej kapliczce, dawniejszym skarbcu kościoła. Jest to ołtarz snycerskiej roboty, zakończony trzema gotyckimi łukami, z dwoma skrzydłami do zamykania. Główna część ołtarza złocona rzeźbą podzielona jest na dwie części. Górna część przedstawia ukrzyżowanie i złożenie do grobu Chrystusa, gałąź z serca Dawidowego wyrastająca pomiędzy czterema wielkimi prorokami. Na malowanej taśmie mieszczą się słowa: RADIX JESSE FLOREBIT ET FRUCTUABITUR NOMEN ... Dolna część wyobraża życie Chrystusa. Skrzydła ołtarza wewnątrz i zewnątrz są malowane. Wewnątrz prawe skrzydło przedstawia w dolnej części złożenie do grobu i zmartwychwstanie Zbawiciela, w górnej zdjęcie z krzyża i zmartwychwstanie, lewe skrzydło na dole ma sceny z Malchusem i Piłatem, u góry Dzwiganie Krzyża i Wniebowstąpienie. Przy zamkniętych skrzydłach po prawej stronie wyobrażona jest cudowna manna i przepiórki na puszczy, po lewej zbieranie manny i źródło Mojrzesza w skale. Staranność, z jaką krajobraz i charakterystyka osób są wykonane, wskazują na koniec XV lub początek XVI wieku jako na czas powstania tego wybitnego dzieła sztuki kościelnej. Niedaleko ambony na ścianie wisi droga każdemu Kaszubie, Pomorzaninowi pamiątka po książętach kaszubskich, mianowicie tak zw. Ołtarz Mestwina. Jest to najstarszy zabytek kościoła, pochodzący prawdopodobie z czasów książęcych. Ołtarz jest składany, 3 stopy wysoki, 1.5 stopy szeroki. Otwarty ukazuje w głębi rzeźbioną z drzewa postać Mestwina I, fundatora klasztoru, ukazującego księcia całego w zbroi. Na otwartyn prawym skrzydle u dolu namalowana jest postać księżniczki Świnisławy, żony fundatora, ze szkaplerzem i różańcem w ręku, nad nią św. Katarzyna. Na lewym skrzydle kiąże Mestwin, nad nim św. Barbara, patronka Pomorza. Po obu stronach tego ołtarzyka wiszą na ścianie portrety Mestwina I i Świnisławy podobne do odpowiednich postaci w ołtarzyku. Za czasów zakonnic ołtarzyk ten wisiał w prezbyterium, gdzie teraz stoi ołtarz N. Marzi Panny. Widać, że czciły siostry pamięć swych dorodzejów. Dzisiaj wisi na boku obok ambony, doczekawszy się podobnego losu, jak ów marmurowy pomnik tych samych książąt w Oliwie, usunięty z przed wielkiego ołtarza do bocznej nawy. c.d.n Miro spola - Nie Sty 20, 2013 8:40 pm Nono stare Żukowo było całkiem inne zresztą pamiętam jeszcze ten cpn i te skrzyżowanie:) baninszczanin12 - Sob Mar 09, 2013 9:21 pm Pochodzę z okolicy Żukowa i zawsze się zastanawiałem nad figurą z ,,Ołtarzyka Mestwina,, I dziękuję za udostępnienie ich . Skąd Pan ma takie Miro - Wto Kwi 02, 2013 6:15 pm Jeszcze jedno zdjęcia starego Żukowa. Miro baninszczanin12 - Pią Kwi 05, 2013 8:51 pm [quote][/quote W Zukowie nie ma fary! dandola - Sob Kwi 06, 2013 8:22 am No cóż, jest jeszcze dawny obszar dworski Żukowo w gminie Rytel koło Chojnic. |
